Eindelijk thuis

http://www.essebes.nl/eindelijk-thuis/

_IGP6670Onze verhuizing van hartje Rotterdam naar een slaperige buitenwijk heb ik eerder regelmatig publiekelijk verguisd. Naarmate we hier langer wonen wordt dat gevoel steeds minder. Waar ik het broeierige en gonzende stadsleven de eerste 2 jaar eerst erg miste, maakt dat missen nu plaats voor waardering voor de diezelfde rust en slaperigheid die ik eerst zo belachelijk maakte tegenover vrienden, familie en collega’s.

Na een drukke dag is het nu stil in de buurt. We worden niet meer wakker van mensen die toeterend hun lading wit of bruin komen ophalen of een gejatte fiets wegmoffelen achter de portiek. Geen luide muziek meer op de meest gekke en ongunstige momenten. s Ochtends hoor ik de vogels als ik in alle vroegte naar de trein fiets, we hebben nog steeds alle voorzieningen dichtbij. Eén van onze beste vrienden wonen nu heel dichtbij.  We lopen of fietsen zo de stilte en natuur in als we dat willen. En dat is fijn. Het huis is echt een thuis en slaperigheid kan heerlijk zijn. Daar ben ik nu wel achter. Het is een warmer nest dan ik me vooraf had kunnen bedenken.